تحلیلی بر وضعیت ساختمان‌های اداری شهر اصفهان به منظور برنامه‌ریزی و مدیریت بحران شهری

ماهیت جغرافیایی ایران طوری است که همیشه مورد تهدید مخاطرات طبیعی قرار می‌گیرد. حوادث و بلایای طبیعی از مهم‌ترین دغدغه‌ها و نگرانی‌های زندگی بشر است. واحد‌های اداری به عنوان یکی از عناصر مهم شهری می‌تواند در مواقع بحرانی نقش مهمی در شهرها ایفا نمایند. از جمله به عنوان مدیریت، سازماندهی امور نجات، انبار داری، اسکان و پناهگاه‌های آسیب دیدگان از آن‌ها استفاده شود. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت دانش مدیریت بحران و تأکید آن بر ساختمان‌های اداری در خصوص سنجش میزان آسیب‌پذیری این ساختمان‌ها در مواقع بحرانی تدوین شده است. در این پژوهش ساختمان‌های اداری شهر اصفهان شامل: مخابرات، آتش‌نشانی، اداره برق، شهرداری، آموزش و پرورش، شرکت گاز و ... مورد بررسی قرار گرفته‌اند. تاکنون در شهر اصفهان مطالعه‌ای در خصوص ارزیابی وضعیت ساختمان‌های اداری صورت نگرفته است و از یافته‌های پژوهش می‌توان برای ساماندهی و بهسازی ساختمان‌های اداری شهر اصفهان بهره جست. روش این پژوهش توصیفی، تحلیلی و پیمایشی است، ابزار گردآوری داده‌‌ها، پرسشنامه محقق ساخته است که بر اساس ادبیات، پیشینه و اهداف تحقیق تنظیم شده است. در تحلیل داده‌ها از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی AHP برای رتبه‌بندی ادارات استفاده شده است. از نرم افزار GIS نیز برای ترسیم نقشه‌ها بهره گرفته شده است. نتایج نشان می‌دهد که 7.9 درصد ادارات آسیب پذیری بسیار کم، 80.3 درصد آسیب پذیری کم، 10.1 درصد آسیب‌پذیری متوسط، 1.1 درصد آسیب پذیری زیاد و 6. درصد آسیب پذیری بسیار زیاد است. از میان ادارات مورد بررسی کمیته امداد و مدیریت شهرستان کم‌ترین آسیب‌پذیری و ساختمان قدیم شهرداری منطقه 3 بیشترین آسیب‌پذیری را دارا هستند.